Όταν το Μπάσκετ «τρώει» το Βόλεϊ
- Γράφτηκε από την Ομάδα σύνταξης
- Κατηγορία EDITORIALS
Τελικά σε αυτή τη χώρα που ζούμε όλα είναι δυνατά κι όλα ευφάνταστα, τίποτα δεν είναι εξωφρενικό καθώς όλα δείχνουν να έχουν συγκεκριμένη λογική για κάποιους ανθρώπους.
Το βόλεϊ της Ελλάδας του Καλοκαιριού του 2015 μαστίζεται από την κρίση αλλά φταίει μόνο αυτό για την αποχώρηση των ομάδων από τα πρωταθλήματα;
Δυστυχώς όχι. Το φαινόμενο ξεκινάει από πολύ παλιά και δυστυχώς επιδεινώνεται χρόνο με το χρόνο.
Το βόλεϊ έδυσε αλλά το βόλεϊ ανέτειλε δειλά-δειλά και πάλι με πολύ προσπάθεια από μερικούς «ρομαντικούς» που βρήκαν το «λιμάνι» τους σε αυτό το άθλημα που ξεχωρίζει πραγματικά για τους ανθρώπους του. Ο Έλληνας αθλητής δεν είχε ποτέ τα χρήματα του ξένου, ποτέ τις πολυτέλειες στην προπόνηση, ποτέ τις ευκολίες μέσα στο γήπεδο που γνωρίζουν άλλοι αθλητές στα γήπεδα άλλων χωρών. Κι όμως ο Έλληνας και η Ελληνίδα που αγαπούσαν το άθλημα επέμειναν κι οι «ρομαντικοί» ήταν κοντά τους για να τους στηρίξουν.
Αγάπη, μεράκι, πάθος, χαμόγελο, κάπως έτσι χτίζονται τα όνειρα.
Και οι ομάδες κι οι αθλητές άρχισαν να ονειρεύονται ξανά.
Στα νησιά το βόλεϊ άρχισε σιγά-σιγά να σκαρφαλώνει στα μεγάλα σαλόνια.
Με ένα εκπληκτικό τρόπο οι κάτοικοι των νησιών αγκάλιασαν το άθλημά τους, αποθέωσαν τα κορίτσια και τα αγόρια τους, τα έκαναν να νοιώσουν ήρωες αυτού του μικρόκοσμου που μοιράζονταν όλοι και αυτοί σαν αντάλλαγμα έφεραν το όνομα του νησιού στα χείλη των Ευρωπαίων, που άκουγαν για ένα νησάκι των Κυκλάδων που δεν είχαν ακούσει ποτέ κι έτριβαν τα μάτια τους όταν εκείνος ο κόσμος έμπαινε στο γήπεδο και μετέτρεπε το άθλημα σε ένα απίστευτο γλέντι.
Την αρχή έκανε ο Φοίνικας Σύρου για το Ανδρικό βόλεϊ καθώς με τη συμμετοχή του στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα έκανε τη Φραγκοσυριανή να ακουστεί σε όλη την Ευρώπη. Τα τελευταία χρόνια και δύο γυναικείες ομάδες, ο ΑΟ Θήρας και ο Πανναξιακός με τον τελευταίο να κάνει μια απίστευτη σεζόν. Έκανε τους ξένους να παραμιλάνε στο όνομά της Νάξου που βρήκε φρένο μόνο - στη φάση των 4 - από το μεγαθήριο που ακούει στο όνομα Ουραλότσκα και που έφτασε στα τελικά του Τσάλεντζ Καπ.
{module OMRON IN} Μετά από αυτή την πορεία του στο Τσάλεντζ Καπ πολλοί ήταν αυτοί που θα περίμεναν μια ανάλογη συνέχεια.
Υπολόγιζαν όμως χωρίς τον ξενοδόχο!
Ποιος είναι ο ξενοδόχος; Το Μπάσκετ. Ναι καλά ακούσατε το Μπάσκετ της Νάξου είναι αυτό που φαίνεται να κατασπαράζει το γεμάτο επιτυχίες τμήμα του βόλεϊ. Το Μπάσκετ , που για μερικούς είναι προτεραιότητα στο νησί και σοβαρός λόγος για να πέσει στον Καιάδα το τμήμα του βόλεϊ. Τι κι αν το βόλεϊ ήταν εκείνο που έφερε το νησί ακόμα πιο κοντά στην Ευρώπη, τι κι αν το όνομα του Νησιού ακούστηκε στα μεγάλα βολεϊκά σαλόνια της Πανευρωπαϊκής Ομοσπονδίας; Το Μπάσκετ για μερικούς είναι πολύ πιο σημαντικό! Η συμμετοχή στην Γ ‘ Εθνική πολύ πιο σημαντική από την συμμετοχή στην Α1 Γυναικών! Δυστυχώς το πρωτάθλημα των νησιών είναι πολύ πιο σημαντικό στο μυαλό μερικών από το Πανελλαδικό πρωτάθλημα και την πορεία στην Ευρώπη.
Μείνατε με ανοικτό το στόμα; Κι εμείς!
Το θέατρο του παραλόγου που εξελίσσεται στο νησί τον τελευταίο καιρό δεν έχει τελειωμό. Από αναβολή σε αναβολή η εκλογές, από αναβολή σε αναβολή η απόφαση για το αν η ομάδα θα έχει αύριο ή προχτές! Κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να μπει μπροστά και να αναλάβει την ομάδα και το κόστος της αλλά έχουν βρεθεί κάποιοι που ευχαρίστως θα βάλουν χρήματα για το τμήμα του Μπάσκετ! Ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο! Δεν λέμε να μη χρηματοδοτηθεί το Μπάσκετ αλλά λέμε «λίγος σεβασμός στον κόσμο του βόλεϊ που βρίσκεται στο νησί και στην μεγάλη προσπάθεια που έγινε πέρυσι». Λέμε «Λίγη κοινή λογική! Δεν καταστρέφεις ένα καλό προϊόν για να προβάλεις κάτι που δεν έχει την ποιότητα του πρώτου!» Απλά πράγματα, κάθε επιχειρηματίας το ξέρει. Προωθείς το καλύτερο προϊόν σου για να μπορέσεις να βοηθήσεις κι εκείνο που δεν είναι τόσο καλό αυτή τη στιγμή με την προοπτική να το κάνεις καλό κι αυτό κάποια μέρα.
Ο Ελληνικός Αθλητισμός δυστυχώς υποφέρει από αυτή τη νοοτροπία ορισμένων κοντόφθαλμων ανθρώπων, από αυτή την απουσία λογικής και πίστης, και συνήθως την πληρώνουν τα μικρότερα αθλήματα, τα λιγότερο φανταχτερά, τα λιγότερο «Αντρικά», όπως το βόλεϊ. Άνθρωποι πεφταστέρια που έρχονται για να εξαφανιστούν από το άθλημα έτσι ακριβώς όπως τα αστέρια με μια λάμψη για να πάνε παρακάτω χωρίς να νοιάζονται. Το βόλεϊ, αρκετοί άνθρωποι δεν έχουν καταλάβει πως δεν είναι μέσο προβολής ή μέσο προσωπικών συγκρούσεων και επιδιώξεων. Το βόλεϊ πάνω από όλα είναι αγάπη, μεράκι, αθωότητα, είναι μια οικογένεια και την οικογένειά σου δεν την πετάς στην άκρη όταν έχεις δυσκολίες αλλά πολεμάς γι’ αυτήν.
η δημοσιογραφική ομάδα του Greekvolley.com