Πάθηση SLAP: Το πιο συνηθισμένο πρόβλημα στους αθλητές του βόλεϊ
- Γράφτηκε από την Ομάδα σύνταξης
- Κατηγορία ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΑΘΛΗΣΗ
H Βλάβη ή Πάθηση SLAP (SLAP- Lesion) είναι μια άλλη αιτία πόνου στη περιοχή του ώμου. Βασικά πρόκειται για αποκόλληση του άνω επιχειλίου χόνδρου στην ωμογλήνη.
Ο επιχείλιος χόνδρος είναι ινοχόνδρινος σχηματισμός που μοιάζει σαν δακτύλιος γύρω από τη περίμετρο της ωμογλήνης. Μοιάζει με το μηνίσκο του γόνατος και σκοπό έχει την συγκράτηση της βραχιόνιας κεφαλής στην ωμογλήνη. Είναι δηλαδή ένας σταθεροποιητικός παράγοντας.
Ο άνω επιχείλιος χόνδρος σχετίζεται άμεσα με τη κατάφυση της Μακράς Κεφαλής του δικεφάλου τένοντα.
Στη πάθηση SLAP επέρχεται αποκόλληση του άνω επιχειλίου χόνδρου από μπροστά προς τα πίσω ( SLAP –Lesion : Superior Labrum from anterior to posterior) και η αιτιολογία της είναι τραυματολογική. Συνήθως πρόκειται για σοβαρού βαθμού τραυματισμό στον ώμο, αλλά ακόμα συναντάται και σε επαναλαμβανόμενους μικροτραυματισμούς όπως συμβαίνει σε αθλητές ρήψεων ή άρσης βαρών.
Ο πόνος συνήθως εμφανίζεται σε συσχετισμό με κινήσεις του ώμου. Η πιθανή διάγνωση τίθεται με την κλινική εξέταση σε συνδυασμό με το ιστορικό του ασθενή και με την βοήθεια της Μαγνητικής Τομογραφίας. Η τελική διάγνωση τίθεται με την αρθροσκόπηση της γληνοβραχιόνιας άρθρωσης.
Έχουν περιγραφτεί διάφοροι τύποι βλάβης SLAP, αλλά δεν είναι ανάγκη σε αυτό το σημείο να γίνει ανάλυση των διαφόρων τύπων.
Η θεραπεία είναι ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενή. Αρχικά μπορεί να γίνει προσπάθεια συντηρητικής θεραπείας. Σε συνέχιση των συμπτωμάτων, τότε εφαρμόζεται χειρουργική θεραπεία.
Διενεργείται αρθροσκοπική αποκατάσταση της ρήξης του άνω επιχειλίου χόνδρου με τη βοήθεια στηρικτικών αγκυρών, όπως γίνεται και στην αποκατάσταση της βλάβης Bankart στην αστάθεια ώμου.
Οι νεότερες απόψεις υποστηρίζουν αυτή την θεραπεία σε νέους ασθενείς και ιδιαίτερα σε αθλητές. Σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας διενεργείται καθαρισμός του άνω επιχειλίου χόνδρου και διατομή του τένοντα της μακράς κεφαλής του δικεφάλου με σύγχρονη τενοντόδεση της μακράς κεφαλής του Δικεφάλου τένοντα. Και αυτό ένεκα της σχετικά αυξημένης πιθανότητας ανάπτυξης μετεγχειρητικής δυσκαμψίας.
Η μετεγχειρητική πορεία του ασθενής σε αποκατάσταση της βλάβης με άγκυρες καθήλωσης είναι περίπου η ίδια με την αποκατάσταση της αστάθεια. Αρχική ακινητοποίηση του άνω άκρου για χρόνο επούλωσης και ακολούθως προοδευτική κινητοποίηση με ενδυνάμωση.