Γκολίτσης: «Ευκαιρία να επανεκκινήσουμε το επαγγελματικό ελληνικό βόλεϊ»

Το ελληνικό βόλεϊ και ειδικά το επαγγελματικό και συγκεκριμένα η Volley League Ανδρών, περνάει δύσκολες στιγμές. Στιγμές που δεν έχουν να κάνουν μόνο με την αποχή λόγω lockdown, αλλά γιατί συνολικά τα τελευταία χρόνια δεν έγιναν οι κινήσεις που θα έπρεπε προκειμένου το άθλημα αυτό να βρει τον δρόμο του.

Ένας από τους ανθρώπους που έχουν υπηρετήσει το άθλημα είναι ο Σπύρος Γκολίτσης, με τον έμπειρο προπονητή μέσω του gazzetta.gr να καταθέτει τις προτάσεις του για την επανεκκίνηση του επαγγελματικού βόλεϊ, ξεκινώντας από τις διαπιστώσεις.

Αναλυτικά αναφέρει: «Παρά την πρόσφατη καλή είδηση για την επανέναρξη των προπονήσεων του επαγγελματικού βόλεϊ ανδρών είναι ηλίου φαεινότερον ότι το ελληνικό βόλεϊ έχει γενικώς τελματώσει. Όσοι δεν το βλέπουν εθελοτυφλούν.

Οι επόμενοι μήνες θα μας φέρουν ενώπιον μίας και μοναδικής ευκαιρίας να επανεκκινήσουμε το Επαγγελματικό ελληνικό βόλεϊ. Χρειάζονται όμως ρηξικέλευθες αποφάσεις και αλλαγή πλεύσης, ώστε να μπουν οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας απαρχαιωμένες, αναχρονιστικές και αρτηριοσκληρωτικές αντιλήψεις που υπάρχουν στο ελληνικό βόλεϊ εδώ και χρόνια. Χρειαζόμαστε σύγχρονους, καινοτόμους και ευέλικτους τρόπους, με τους οποίους θα μπορέσουμε στο άμεσο μέλλον να εξελίξουμε τις λίγκες ανδρών και γυναικών (ναι, και γυναικών, καθώς έφτασε πλέον η ώρα να δημιουργηθεί επαγγελματική λίγκα γυναικών), ώστε αυτές να καταστούν διαφημιζόμενα, δημοφιλή και κυρίως ανταγωνιστικά πρωταθλήματα.

Πριν όμως προχωρήσουμε σε προτάσεις για το τι μπορεί να γίνει τους επόμενους μήνες, ώστε η σεζόν 2021-2022 να ξεκινήσει από διαφορετική αφετηρία, η οποία θα υπακούει σε καινοτόμες ιδέες και έξυπνα πρότυπα, ας περιγράψουμε την υπαρκτή κατάσταση.

Α1 ΓΥΝΑΙΚΩΝ: Το πρωτάθλημα διεξάγεται υπό την ευθύνη της ΕΟΠΕ (Ελληνική Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης). Ωστόσο, η ΕΟΠΕ δεν έχει καταφέρει να συνδράμει έστω κατά το ελάχιστο τις γυναικείες ομάδες, αφού αυτές επωμίζονται όλα τα έξοδα (έξοδα μετακίνησης, έξοδα διαιτησίας κλπ.), ενώ δεν έχουν το παραμικρό έσοδο ούτε από άμεσες ούτε από έμμεσες ενέργειες της ΕΟΠΕ (και πώς να υπάρξουν τέτοιες ενέργειες με ανύπαρκτο μάρκετινγκ, χωρίς τηλεοπτική στέγη και χωρίς κεντρικό χορηγό;). Το σοβαρότερο όμως είναι η απουσία ενός αυστηρότερου πλαισίου προϋποθέσεων συμμετοχής στην Α1 γυναικών, δεδομένου ότι μέχρι και σήμερα (αδιανόητο!) μπορούν να συμμετέχουν στο πρωτάθλημα όλοι οι σύλλογοι της χώρας, χωρίς να ικανοποιούν έστω τις βασικές προδιαγραφές, όπως γηπεδικές εγκαταστάσεις, ελάχιστο εγγυημένο μπάτζετ, κατάθεση εγγυητικής, παρουσίαση κεντρικού σπόνσορα. Επίσης, εδώ και πολλά χρόνια το πρωτάθλημα γυναικών είναι ακραία αθηνοκεντρικό, καθώς οι ομάδες της Αττικής ξεπερνούν πάντοτε τις μισές από τις ομάδες που συμμετέχουν στην Α1 (με εξαίρεση τη σεζόν 2017-2018, κατά την οποία αθηναϊκές ήταν οι πέντε από τις δώδεκα ομάδες). Κατά τη φετινή σεζόν συμμετέχουν από την Αττική οκτώ ομάδες (ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ, ΑΕΚ, ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟ, ΑΜΑΖΟΝΕΣ, ΘΕΤΙΔΑ, ΠΟΡΦΥΡΑΣ, ΗΛΥΣΙΑΚΟΣ), γεγονός που δυσχεραίνει την προβολή του πρωταθλήματος πανελλαδικά. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας: αν λέγαμε στις συμμετέχουσες στην ιταλική, γαλλική η γερμανική λίγκα ότι οι οκτώ από τις “επαγγελματικές” ομάδες της Α1 κατηγορίας έχουν έδρα την πρωτεύουσα της χώρας μας, καμία τους δεν θα έπαιρνε στα σοβαρά το Ελληνικό πρωτάθλημα γυναικών.

Α1 ΑΝΔΡΩΝ: Στο πρωτάθλημα ανδρών, το οποίο αποτελεί ξεχωριστή λίγκα (ΕΣΑΠ) και ασφαλώς δεν είναι υπό την ευθύνη της ΕΟΠΕ, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Τι έχει καταφέρει η λίγκα τόσα χρόνια; Τόσο λίγα, ώστε να έχει υποβαθμίσει εντελώς το προϊόν της. Φτάσαμε στο σημείο να έχουμε κατά την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο οκτώ μόλις ομάδες (και εδώ οι μισές ομάδες προέρχονται από την Αττική), αφού τέσσερις ομάδες με δικαίωμα συμμετοχής (ΕΘΝΙΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ, ΕΛΠΙΔΑ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ, ΠΑΜΒΟΧΑΪΚΟΣ, ΗΡΑΚΛΗΣ) αποχώρησαν για διαφορετικούς λόγους η καθεμία. Απουσιάζει ένας κεντρικός χορηγός, τα έσοδα από την λίγκα για τα μέλη του συνεταιρισμού είναι μηδαμινά, το αναιμικό τμήμα μάρκετινγκ δεν προσφέρει καμία άμεση η έμμεση προβολή των ομάδων, οι προϋποθέσεις συμμετοχής στη λίγκα μεταβάλλονται διαρκώς και κατά το δοκούν και είναι πάντοτε ετεροχρονισμένες: χαρακτηριστικό και αδιαμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι και στις έξι τελευταίες αγωνιστικές περιόδους αναβλήθηκε η έναρξη του πρωταθλήματος! Φτάναμε κάθε φορά στο σημείο να μη γνωρίζουμε, ούτε κατά τον μήνα Οκτώβριο, πόσες ομάδες θα συμμετέχουν τελικά στη λίγκα. Είναι επίσης αδιαμφισβήτητο και δυστυχές το γεγονός ότι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η ΕΣΑΠ την τελευταία δεκαετία κατόρθωσε να οδηγήσει αρκετές ομάδες, αφότου αυτές πέρασαν στη λίγκα, στον αφανισμό τους (βλ. ΓΣ ΛΑΜΙΑΣ, ΕΑ ΠΑΤΡΩΝ, ΚΥΖΙΚΟΣ, ΕΘΝΙΚΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑ, ΗΡΑΚΛΗΣ ΧΑΛΚΙΔΑΣ, ΠΑΝΑΧΑΙΚΗ, ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΠΟΛΙΧΝΗΣ) ή, αφού δεν κατάφερε να τις αφανίσει, να τις κάνει να συμμετέχουν σχεδόν διαλυμένες στα τοπικά πρωταθλήματα (βλ. ΑΟ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑΣ, ΝΙΚΗ ΑΙΓΙΝΙΟΥ, ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ). Τέλος, για κάποιες ομάδες, οι οποίες συμμετείχαν παλαιότερα στην Α1, ενώ τα τελευταία χρόνια αγωνίζονται σε εθνικές κατηγορίες, το πέρασμα τους από την Α1 αποδείχθηκε καταστροφικό (βλ. ΑΡΗΣ, ΜΕΝΤ, ΑΕΚ, ΕΛΠΙΔΑ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ , ΕΘΝΙΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ).

Στα αρκετά σοβαρά ατοπήματα της τελευταίας πενταετίας πρέπει να προστεθεί και η έλλειψη πρόβλεψης για την προστασία της λειτουργίας του πρωταθλήματος σε ενδεχόμενο δεύτερο κύμα της πανδημίας, το οποίο οδήγησε τελικά στη διακοπή του Πρωταθλήματος κατά το δεύτερο λοκντάουν. Οι ομάδες έκλεισαν σχεδόν πενήντα ημέρες καθολικής απραξίας λαμβάνοντας μέρος σε ένα πρωτάθλημα που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί επαγγελματικό. Οι ξένοι αθλητές ψάχνουν πώς θα φύγουν, ενώ στις διοικήσεις των ΤΑΑ επικρατεί ανασφάλεια και οι ανακοινώσεις τους, αρχής γενομένης με την ανακοίνωση του Φοίνικα Σύρου, είναι ανάλογες του κλίματος που επικρατεί στους κόλπους του συνεταιρισμού. Η επανέναρξη των προπονήσεων του επαγγελματικού βόλεϊ ανδρών δυστυχώς δεν είναι αρκετή για να εξαλειφθεί το αίσθημα ανικανότητας που αποπνέει η τρέχουσα διοίκηση της ΕΣΑΠ.

Η ίδρυση της λίγκας γυναικών πριν το καλοκαίρι του 2021 είναι πλέον μονόδρομος. Η πρωτοβουλία της ίδρυσης της λίγκας πρέπει να έλθει από τα σωματεία που πρωταγωνιστούν τα τελευταία χρόνια, όπως ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, ο ΠΑΟΚ, ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ, ο ΑΡΗΣ, η ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ, η ΝΑΞΟΣ. Είναι αυτονόητο ότι η ΕΟΠΕ πρέπει να επικροτήσει μια τέτοια πρωτοβουλία, ενώ η νέα Λίγκα θα πρέπει να λειτουργεί με εντελώς διαφορετικό τρόπο από αυτόν με τον οποίο λειτουργεί ως σήμερα η ΕΣΑΠ. Και αυτό, γιατί ο τρόπος λειτουργίας της ΕΣΑΠ είναι αποτυχημένος κατά γενική ομολογία.

Πρώτη ενεργεία θα πρέπει να είναι η ανάθεση της διεύθυνσης της λίγκας σε έναν ικανό άνθρωπο ο οποίος θα έχει ρόλο τεχνικου διευθυντή (και όχι πρόεδρου), έναν άνθρωπο που θα έχει ηγετικές ικανότητες, θα είναι τεχνοκράτης και γνωστής του αθλήματος, θα έχει παραστάσεις από λίγκες του εξωτερικού και κυρίως πολλή διάθεση για δουλειά και καινοτόμες ιδέες.

Δεύτερη ενέργεια της λίγκας γυναικών θα πρέπει να είναι ο ορισμός ενός αυστηρότερου πλαισίου προϋποθέσεων συμμετοχής στο πρωτάθλημα της volleyleague. Ως σήμερα δεν υπάρχει η ελάχιστη προϋπόθεση, και θεωρητικά όλα τα εγγεγραμμένα σωματεία στα μητρώα της ΕΟΠΕ μπορούν να συμμετάσχουν στην volleyleague. Ωστόσο, ομάδες οι οποίες δεν μπορούν να υποστηρίξουν έμπρακτα το τμήμα γυναικών του συλλόγου τους (βλ. γκρίνιες για δαπανηρά ταξίδια, ελλιπής στελέχωση προπονητικού προσωπικού, αδυναμία συμπλήρωσης ικανού ρόστερ αθλητριών), ομάδες οι οποίες δεν διαθέτουν τις κατάλληλες γηπεδικές εγκαταστάσεις (μικρή χωρητικότητα , χαμηλό ύψος γηπέδου, έλλειψη διαθεσίμων χωρών και κυλικείου κ.α.), ομάδες οι οποίες δεν έχουν κεντρικό χορηγό και σοβαρό χορηγικό πλάνο και, κυρίως, ομάδες οι οποίες δεν βρίσκουν κανένα έρεισμα στην τοπική κοινωνία, δεν έχουν καμία θέση στην επαγγελματική λίγκα. Τέτοιες ομάδες θα μπορούν να συμμετέχουν το ανώτερο μέχρι την preleague χωρίς δικαίωμα ανόδου στην volleyleague.
Επίσης, μια ακόμη κατεύθυνση προς την οποία θα πρέπει να κινηθεί η λίγκα έχει να κάνει με την εύρεση και ανάπτυξη υποψήφιων ομάδων απο περισσότερες περιοχές της χώρας. Θράκη, Ήπειρος, Θεσσαλία, Πελοπόννησος, Κρήτη, ακόμη και Μακεδονία (εκτός ορίων Θεσσαλονίκης), δεν εκπροσωπούνται στην Α1. Το γεγονός αυτό πρέπει να προβληματίσει. ΓΙΑΝΝΕΝΑ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ, ΛΑΡΙΣΑ, ΚΟΡΙΝΘΟΣ, ΚΑΛΑΜΑΤΑ, ΗΡΑΚΛΕΙΟ, ΤΡΙΚΑΛΑ, ΒΟΛΟΣ, ΠΡΕΒΕΖΑ είναι μερικές μόνο ομάδες οι οποίες έχουν δείξει με την ως τώρα συμμετοχή τους στις εθνικές κατηγορίες ότι μπορούν μελλοντικά να περάσουν το κατώφλι της επαγγελματικής λιγκας. Είναι όμως απαραίτητο η λίγκα να βρίσκεται κοντά τους ορίζοντας ειδική συμβουλευτική επιτροπή, ώστε οι ομάδες να προετοιμάζονται καλύτερα για τη μελλοντική λειτουργία τους και να εντάσσονται με ορθολογικό τρόπο στην επαγγελματική κατηγορία.

Τέλος, η προβολή του πρωταθλήματος από περισσότερος χορηγούς, οι οποίοι θα παρέχουν μέσω της λιγκας διαφορά κίνητρα ώστε οι ομάδες να επιδιώκουν τη συνεχή βελτίωσή τους (πώς θα γίνει αυτό θα το αναλύσουμε στο 3ο μέρος της τριλογίας μας) σε όλους τους τομείς λειτουργίας τους, σε συνδυασμό με την παρουσίαση του Πρωταθλήματος έξω από τα στενά όρια της χώρας μας (εύκολα μπορεί κανείς να σκεφτεί ότι η παγκοσμίως γνωστή Σαντορίνη και ο Παρθενώνας μπορούν να βοηθήσουν σε αυτό), αρκεί για να προσελκύσει το ενδιαφέρον επενδυτών και ανθρώπων του εξωτερικού.

Πολλά από τα προαναφερόμενα θα μπορούσαν να αποδειχθούν χρήσιμα και για τη λίγκα ανδρών. Δεν ξέρω εντούτοις κατά ποσό μπορεί εκεί να πρυτανεύσει η λογική των πολλών ή να κυριαρχήσει το πείσμα των ολίγων, οι οποίοι δείχνουν διαρκώς με τις αναχρονιστικές μεθόδους τους ότι θέλουν να κρατούν το πρωτάθλημα σε στενά όρια. Είναι κρίμα η φετινή επένδυση και η πολυετής προσπάθεια της Σύρου να μη βρει μιμητές, ώστε το πρωτάθλημα να γίνει πραγματικά εξαιρετικό. Δεν συμφωνώ με πρωτάθλημα οκτώ ή δέκα ομάδων. Η χώρα μας μπορεί και πρέπει να έχει δώδεκα ομάδες, όπως γίνεται στα περισσότερα σοβαρά πρωταθλήματα (ας μην ξεχνούμε ότι οι περισσότερες σοβαρές λίγκες έχουν δεκατέσσερις ομάδες). Σκοπός και στόχος ενός ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ πρέπει να είναι η εξάπλωση του σε περισσότερες περιοχές της χώρας. Για να γίνει αυτό, πρέπει πρώτα να διασφαλιστεί με ποικιλόμορφους τρόπους ότι οι ομάδες θα είναι ανταγωνιστικές.

Περιπτώσεις περιοχών με άριστες γηπεδικές εγκαταστάσεις αλλά με έλλειψη ομάδων σε υψηλό αγωνιστικό επίπεδο (σε οποιοδήποτε άθλημα) υπάρχουν πολλές: ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ, ΞΑΝΘΗ, ΔΡΑΜΑ, ΚΑΒΑΛΑ, ΚΟΖΑΝΗ, ΚΑΤΕΡΙΝΗ, ΒΟΛΟΣ, ΤΡΙΚΑΛΑ, ΠΡΕΒΕΖΑ, ΑΓΡΙΝΙΟ , ΛΕΙΒΑΔΙΑ, ΚΑΛΑΜΑΤΑ, ΤΡΙΠΟΛΗ, ΧΑΝΙΑ, ΧΑΛΚΙΔΑ, ΚΕΡΚΥΡΑ, ΛΕΥΚΑΔΑ, ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ, ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ, είναι μόνο μερικές πόλεις ή περιοχές που θα μπορούσαν να προσφέρουν βόλεϊ υψηλού επιπέδου. Είναι άξιος θαυμασμού ο ζήλος με τον οποίο επιδιώκουν κατά τη φετινή προβληματική (λόγω COVID 19) χρόνια ομάδες της νεοσύστατης preleague, όπως είναι κατά κύριο λόγο η Σκύδρα, η Καλαμάτα, ο Πιερικός και η Σάμος, αλλά και η ΑΕΚ, ο ΑΡΗΣ, η ΚΟΜΟΤΗΝΗ κατά δεύτερο λόγο, να ανέλθουν στην VOLLEYLEAGUE ΑΝΔΡΩΝ. Όπως είναι επίσης άξια θαυμασμού η διάθεση για συμμετοχή στην VOLLEYLEAGUE πόλεων όπως η ΡΟΔΟΣ, η ΚΟΖΑΝΗ , το ΑΓΡΙΝΙΟ, των οποίων οι προσπάθειες για διάφορους λόγους δυστυχώς δεν ευδοκίμησαν.

Η θεσμοθέτηση της WILD CARD (ουσιαστικά σημαίνει κάρτα ελευθέρας συμμετοχής) πρέπει μέσω αυστηρής διαδικασίας να λάβει επιτέλους σάρκα και οστά και να εγκρίνεται για κάθε αγωνιστική περίοδο. Έτσι θα υπάρχουν περιπτώσεις ομάδων οι οποίες θα μπορούν ανά πάσα στιγμή να συμμετάσχουν στην λίγκα, κάθε φορά που αυτό κρίνεται απαραίτητο. Αρμόδια γι’ αυτό θα είναι μια ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ, η οποία θα έχει ρόλο και λόγο και τους δώδεκα μήνες του χρόνου. Αιτήσεις των ενδιαφερομένων πόλεων κατά το πρώτο τρίμηνο κάθε έτους, με πρόκριση-επιλογή των τριών καλύτερων περιπτώσεων κάθε Απρίλιο από ειδική επιτροπή αξιολόγησης και τελική κατάταξη με συγκεκριμένη μοριοδότηση εντός του Μαΐου, όταν λήγει η αγωνιστική περίοδος, θα δώσει επιπλέον λύσεις και θα λύσει τα χέρια της λίγκας σχετικά με προβληματικές περιπτώσεις ομάδων, τις οποίες συναντούμε κάθε χρόνο την τελευταία πενταετία. Να διευκρινίσω εδώ ότι οι διαδικασίες wild card δεν πρέπει να έχουν καμία σχέση με την βαθμολογική κατάταξη των ομάδων της preleague. Ασφαλώς, κάθε ομάδα πρέπει να έχει δικαίωμα αίτησης. αλλά σκοπός αυτής της διαδικασίας θα πρέπει να είναι η αξιοποίηση περιοχών που θα συντελούν περαιτέρω στην προβολή του Πρωταθλήματος, ώστε να διανοίγονται στον ορίζοντα νέες αγορές οι οποίες θα μπορούν να εστιάσουν και να επενδύσουν στο ανδρικό βόλεϊ. H ΕΣΑΠ οφείλει πλέον να μιμηθεί την ιταλική λίγκα (πόλη-ομάδα) και σταδιακά να αποβάλει περιπτώσεις ομάδων που δεν εξυπηρετούν την δημοφιλία του πρωταθλήματος λόγω της πολύ χαμηλής προσέλευσης κόσμου, μικρών και ακατάλληλων γηπέδων και ελάχιστου ερείσματος στην ευρύτερη περιοχή στην οποία εδρεύουν.

Συνεχίζεται......

ΣΠΥΡΟΣ ΓΚΟΛΙΤΣΗΣ

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΠΕΤΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ».