Επιστολή διαμαρτυρίας αθλητριών για τη διαιτησία

«Καταρχάς, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι γραφώ τη συγκεκριμένη επιστολή, όχι αντιπροσωπεύοντας το σωματείο στο οποίο αγωνίζομαι , αλλά ως αθλήτρια .

Πρωτίστως, δεν θα απέδιδα ποτέ μια ήττα στο τρόπο σφυρίγματος ενός διαιτητή καθώς, κατανοώ και αντιλαμβάνομαι ότι σαφώς το βάρος μιας ήττας καταλογίζεται πρώτα  απ' όλα στις αθλήτριες και σ' όλα τα μέλη που στελεχώνουν την ομάδα και μετά σε οποιοδήποτε άλλον παράγοντα.

Ο λόγος, λοιπόν , της διαμαρτυρίας μου αυτής, οφείλεται στις επανειλημμένες λανθασμένες αποφάσεις και σφυρίγματα μιας μερίδας διαιτητών τόσο σε κρίσιμα σημεία όσο και στην διάρκεια των παιχνιδιών. Νιώθω ψυχολογικά κακοποιημένη, και θεωρώ πολύ άδικο διαιτητές που δεν έχουν παίξει βόλεϊ , ώστε να καταλάβουν τον πραγματικό κόπο των αθλητριών για να φέρουν το οποιοδήποτε αποτέλεσμα,  ή που δεν γνωρίζουν τους κανονισμούς επαρκώς ή που δεν έχουν την διάθεση να κάνουν  αυτό για το οποίο καλούνται , να παίζουν και να σφυρίζουν σε οποιαδήποτε κατηγορία του βόλεϊ. Κυρίως όμως, έχω κουραστεί να συναντώ διαιτητές οι οποίοι παρασύρονται  από την άκρατη βωμολοχία της κερκίδας και των φιλάθλων, - που δυστυχώς οι περισσότεροι είναι γονείς- προσαρμόζοντας τα σφυρίγματα τους σύμφωνα με τις εκάστοτε περιστάσεις. Έχω κουραστεί να βλέπω διαιτητές να παίρνουν τον κόπο των αθλητών στο λαιμό τους , είτε λόγω αδιαφορίας είτε αμάθειας. Δεν μπορώ να καταλάβω αν η συγκεκριμένη εθελοτυφλία και αντιμετώπιση είναι επιτηδευμένη,  ή συμβαίνει λόγω αγνοίας. Οποίος και να είναι ο λόγος, αποτελεί αγκάθι στην ανάπτυξη ενός υγιούς αθλητισμού και κυρίως κακό παράδειγμα στα νέα παιδιά που βλέπουν τις προσπάθειες τους να γκρεμίζονται εξαιτίας αυθαίρετων αποφάσεων.

Στην τελική, όλοι εμείς οι αθλητές πρώτα απ' όλα παίζουμε βόλεϊ γιατί το αγαπάμε και γιατί είναι κομμάτι της ζωής μας, που σεβόμαστε και προσπαθούμε να το υπηρετούμε όσο καλύτερα μπορούμε. Εύχομαι και ελπίζω η αντιμετώπιση και όλων των υπολοίπων που συγκροτούν το άθλημα να είναι αντίστοιχη.

Με εκτίμηση,

Χοτοκουρίδου Κωνσταντίνα

Πάππα Μαρία

Χαλιαμπάλια Ελευθερία»