Μπόγιαν Γιορντάνοφ: από το μεγάλο λιμάνι στη χώρα του Ντάντε.

"Η Ελλάδα είναι μια από τις αγαπημένες μου χώρες, νιώθω πολύ καλά και ευτυχισμένος όταν είμαι στην Ελλάδα, σα να 'μαι στην πατρίδα μου", λέει.

Ήταν ήδη πολύ γνωστός στην Ευρώπη και η μεταγραφή του είχε κάνει πάταγο το ίδιο και το σερβίς του στο αντίπαλο τερέν από τα πρώτα κιόλας παιχνίδια.

«Είμαι πολύ χαρούμενος που ήρθα σε μία ομάδα όπως ο Ολυμπιακός και χαίρομαι ακόμη περισσότερο που η πρώτη μου μεταγραφή ήταν σε ένα σύλλογο τέτοιου επιπέδου, τέτοιας κλάσης. Ήταν για μένα ένα όνειρο», είχε πει όταν ήρθε στον Ολυμπιακό.

Στο πρώτο του ντέρμπι στη Θεσσαλονίκη ενάντια στον Ηρακλή έδειξε πόσο σπουδαίος αθλητής ήταν γυρίζοντας το πρώτο σετ από 20-15 σε 20-19! και όλοι τότε είπαν πως δε κέρδισε ο Ολυμπιακός τον Ηρακλή αλλά ο Γιορντάνοφ.

Ποιός είναι όμως ο Μπόγιαν Γιορντάνοφ;

Ο Μπόμπι γεννήθηκε στη Σόφια της Βουλγαρίας στις 12 Μαρτίου 1983 από αθλητική οικογένεια. Δεν έχει αδέρφια και από μικρός θαύμαζε τη μητέρα, τον παππού και τη γιαγιά του.  Ο παππούς του ήταν ποδοσφαιριστής και μετά έγινε προπονητής, ήταν επόμενο λοιπόν να ξεκινήσει με το ποδόσφαιρο. Στα δεκατέσσερά του όμως τον κέρδισε το βόλεϊ.

Πρώτη ομάδα στην καριέρα του Μπόμπι η Λέβσκι Σικόνκο με την οποία ξεκίνησε το 2002 επαγγελματικά όπου και αγωνίστηκε ως το 2006. Σε ένα από τα παιχνίδια της Λέφσκι ο Μπόμπι ήρθε στην Ελλάδα για πρώτη φορά.

Ο Μπόγιαν Γιορντάνοφ στον αγώνα Ολυμπιακός - Λέβσκι

Το ταξίδι στην Ελλάδα.

Ο Ολυμπιακός αγωνιζόταν ενάντια στην Λέβσκι Σόφιας για τον Τσάμπιονς Λιγκ, κι ο νεαρός Γιορντάνοφ ερχόταν πρώτη φορά στην Ελλάδα με την ομάδα του.

"Ήταν η πρώτη μου φορά στην Ελλάδα, ονειρευόμουν να παίξω στην Ελλάδα και να ζήσω σε αυτό το μέρος κάποτε και το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα μια μέρα."

Στα μέσα της σεζόν του 2007 ο Μπόγιαν Γιορντάνοφ ήρθε στον Ολυμπιακό σα βασικός διαγώνιος εντυπωσιάζοντας με την πρώτη του εμφάνιση καθώς οι αντίπαλοι αμυντικοί τα είχαν βρει σκούρα με το σερβίς του. Όλα έδειχναν πως η καριέρα του στο εξωτερικό θα ξεκινούσε με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Ο Ολυμπιακός τότε πάλευε να βρει τον εαυτό του, αφού μετά την κατάκτηση του Τοπ Τιμς Καπ, η ομάδα του Πειραιά είχε χάσει την αίγλη της. Οι ξένοι αθλητές και οι προπονητές πηγαινοέρχονταν πιο συχνά από τα καράβια στο λιμάνι, αλλά η μαγική συνταγή για τους Πειραιώτες δεν είχε βρεθεί. Ήταν δύσκολες εποχές αλλά ο Γιορντάνοφ είχε έρθει για να μείνει.

Τα πέτρινα χρόνια και το όνειρο…

Κατάφερε σε λίγο χρονικό διάστημα να κάνει φίλους, να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Ένιωθε πλέον πως ανήκε στη χώρα του Δία, διεκδικώντας μια θέση στο πάνθεον των ημίθεων του Ελληνικού βόλεϊ.   Έπαιξε μιάμιση  σεζόν στην ομάδα του Ολυμπιακού, στη συνέχεια όμως η ομάδα του Λέβσκι που κρατούσε τα δικαιώματά του δε τα βρήκε με την ομάδα του Πειραιά και ο Μπόμπι μετακόμισε στην Πάτρα για να παίξει με την ομάδα της ΕΑΠ.

"Έχω πολύ καλές αναμνήσεις στην Ελλάδα, πολλούς καλούς φίλους, ένας από τους καλύτερούς μου φίλους είναι στην Ελλάδα έγινε πατέρας πρόσφατα και του εύχομαι τα καλύτερο. Η Αθήνα είναι σαν το σπίτι μου και πάντα θα κρατά μια ιδιαίτερη σχέση στην καρδιά μου. Όμως δε θέλω να θυμάμαι μερικές στιγμές της σεζόν που έπαιξα στην Πάτρα. Ήταν πολύ δύσκολα για μένα. Σέβομαι την ομάδα εκεί, αρκετούς από τους ανθρώπους και θα θυμάμαι πάντα τις καλές στιγμές με τους συμπαίχτες μου. Αλλά οι άσχημες στιγμές ήταν περισσότερες τότε."

Δύσκολη ομολογουμένως χρονιά, με τον Γιορντάνοφ να κουβαλάει από την σεζόν με τον Ολυμπιακό ένα πρόβλημα στον ώμο που είχε προκληθεί από υπερκόπωση. Με τη βοήθεια ειδικών στη Γαλλία κατάφερε ωστόσο γρήγορα να το ξεπεράσει αλλά στην ΕΑΠ συνέχιζαν να λένε πως δεν ήταν έτοιμος κι πως ήταν τραυματίας, έτσι έφυγε απογοητευμένος και πικραμένος για την Αθήνα για τη νέα του ομάδα τον Παναθηναϊκό.

Στόχος το πρωτάθλημα και μια καλή εμφάνιση στην Ευρώπη. Το ρόστερ εμπλουτίστηκε με ξένους παίχτες ενώ ο βασικός κορμός των Ελλήνων παρέμεινε ο ίδιος.

"Ακόμα μια δύσκολη σεζόν. Η κατάσταση στον Παναθηναϊκό δεν ήταν ξεκάθαρη, υπήρχαν πολλά οικονομικά προβλήματα. Στην αρχή ο πρόεδρος μας είχε διαβεβαιώσει πως όλα θα πάνε καλά, αλλά αυτό έμεινε μόνο στα λόγια. Μετά από ένα μήνα έφυγε ο ακραίος μας, Λουντοβίκ Καστάρντ, και η ομάδα βρέθηκε χωρίς ένα βασικό παίχτη. Ήταν πολύ δύσκολο να παίξουμε έτσι, και στη συνέχεια προέκυψε το πρόβλημα με τον Κώστα Χριστοφιδέλη. Αν ήταν στην ομάδα τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά, αλλά ακόμα και σε αυτή την κατάσταση είδαμε πως είχαμε φτάσει πολύ κοντά στον τελικό.

Υπήρχαν όμως κι άλλα προβλήματα. Είναι πολύ δύσκολο ένας προπονητής να δουλέψει σε αυτή την κατάσταση. Είμαι σίγουρος πως αν όλα ήταν φυσιολογικά τα πράγματα θα έπαιρναν διαφορετική τροπή.

Υπήρχαν παίχτες στον Παναθηναϊκό που εκείνοι ουσιαστικά έκαναν κουμάντο στην ομάδα. Δεν είναι δυνατόν να λένε κάποιοι παίχτες, αυτοί οι παίχτες θα παίξουν σήμερα ή σήμερα θα παίξουμε στην αρχική εξάδα. Νομίζω πως σε κάθε παιχνίδι παίζουμε σαν ομάδα για να κερδίσουμε. Δεν έχει σημασία σε τι κατάσταση είμαστε.

Αλλά τα οικονομικά προβλήματα στην ομάδα τη δεύτερη χρονιά με έκαναν να σκεφτώ πως ίσως ήταν καλύτερα να φύγω, γιατί όταν μιλούσα με τον Παναθηναϊκό για το συμβόλαιό μου είχα μια πολύ καλύτερη πρόταση από άλλη ομάδα, ήρθα στον Παναθηναϊκό αλλά δε μου έδωσαν ούτε αυτά που είχαμε συμφωνήσει. Ακόμα δεν έχω πάρει το μισό του συμβολαίου μου. Έμεινα επειδή πίστεψα τους ανθρώπους της νέα διοίκησης, αλλά δυστυχώς έκανα λάθος. Τώρα ελπίζω με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο θα μπορέσω να πάρω τα χρήματά μου, γιατί δε μπορώ να το αφήσω έτσι.

Έχω πολλές ευχάριστες στιγμές από το άθλημα αλλά και άσχημες. Η περσινή χρονιά δεν ήταν και από τις καλύτερες για μένα ένιωσα πολλές απογοητεύσεις ελπίζω να είναι καλύτερη η φετινή, αλλά έτσι είναι το άθλημα. Δε θα ξεχάσω ποτέ τους τίτλους πρωταθλήματος που πήρα στη Βουλγαρία. Τις επιτυχίες με την εθνική ομάδα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ιαπωνίας το 2006, μετά το παγκόσμιο κύπελλο του 2007, το πρώτο που παιχνίδι στους Ολυμπιακούς αγώνες το 2008. Αλλά δε θα ξεχάσω ούτε τις δυσάρεστες στιγμές στην καριέρα μου. Κάποιες ήττες, τον τραυματισμό μου, αλλά όλα αυτά είναι κομμάτι του αθλήματος και της ζωής."

Ιταλία και το μέλλον

Ο Μπόμπι φέτος αγωνίζεται στην Ιταλία, μετά τα δύσκολα χρόνια στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα στην ομάδα της Γένοβα.

"Αποφάσισα να έρθω στην Γένοβα επειδή είναι ομάδα με υψηλές φιλοδοξίες. Θέλουν να γίνει μια από τις καλύτερες ομάδες της Ιταλίας, κι ελπίζω να μπορέσω να τη βοηθήσω. Η οργάνωση εδώ βρίσκεται σε πολύ υψηλό επίπεδο και ελπίζω μαζί να πετύχουμε στο τέλος της σεζόν.

Θέλω στο μέλλον να μπορέσω να παίξω σε πολύ καλές ομάδες με υψηλές φιλοδοξίες και να μπορέσω αν γίνεται να κατακτήσω ένα πρωτάθλημα στην Ελλάδα.

Δε ξεχνάω επίσης και τους ανθρώπους στο άθλημα. Ο πρώτος προπονητής μου ο Μπόζινταρ Γκοράνοφ, μετά οι Ντιμίταρ Ντιμίτροφ, Μάρτιν Στόεφ, Σωτήρης Δρίκος, αλλά έμαθα αρκετά από όλους τους προπονητές μου. Σέβομαι όλους τους προπονητές μου κι όλους τους συμπαίχτες μου. Θυμάμαι μερικές συμβουλές που μου έδωσαν σε μερικές δύσκολες στιγμές στα παιχνίδια. Μιλάω ακόμα με αρκετούς από αυτούς, γιατί δεν ήταν απλά προπονητές για μένα αλλά και φίλοι.

Η πρώτη μου ομάδα στη Βουλγαρία αλλά κι ο Ολυμπιακός θα μείνουν για πάντα στην καρδιά μου, αλλά κρατώ ένα μέρος στην καρδιά μου για όλες τις ομάδες με τις οποίες έπαιξα. Γιατί; Γιατί είναι σαν την πρώτη αγάπη. Ήμουν νέος τότε και ένιωθα πως κάθε παιχνίδι με την ομάδα ήταν απίστευτο, ήταν όνειρο για μένα να παίξω στον Ολυμπιακό."

Πέρα όμως από τον αθλητή Μπόγιαν υπάρχει κι ο άνθρωπος που κάθεται από τη βεράντα του σπιτιού του και αγναντεύει τη θάλασσα, που αγαπάει, που προσμένει, που κάνει όνειρα για το μέλλον και θέλει κάποια μέρα να μπορέσει να φτιάξει τη δική του οικογένεια.

Είναι ακόμα νωρίς για τον Μπόγιαν. Μπροστά του ανοίγουν διάπλατα οι πόρτες για να εκπληρώσει τα όνειρά του. Όπως λέει είναι πεισματάρης κι ό,τι βάζει στόχο το επιδιώκει ώσπου να το καταφέρει.

Ένα είναι σίγουρο έχει όλα τα προσόντα για μια λαμπρή καριέρα και όλη την ψυχική δύναμη για να το καταφέρει. Καλούς φίλους και πολλούς ανθρώπους που τον αγαπούν.

Το Who is Who του Μπόγιαν Γιορντάνοφ:

Γεννήθηκε: Σόφια Βουλγαρίας στις 12 Μαρτίου του 1983

Ύψος: 197 εκ.

Θέση: Διαγώνιος

Ομάδες:

Πως περιγράφει τον εαυτό του: είναι πεισματάρης κι αν βάλει ένα στόχο κάνει τα πάντα για να τον πετύχει.

Αγαπημένη μουσική: Πολλά είδη κυρίως R&B, και Ελληνική μουσική

Αγαπημένες ταινίες: Θρίλερ και οι καλές κωμωδίες

Η γνώμη του για τις Ελληνίδες και τις Βουλγάρες:

"Νομίζω πως οι Ελληνίδες μοιάζουν σε πολλά με τις Βουλγάρες. Η Βουλγαρία με την Ελλάδα μοιάζουν σε πολλά, ίσως επειδή είναι γειτονικές χώρες. Η γυναίκα μπορεί να με εντυπωσιάσει εάν είναι έξυπνη, αστεία. Φυσικά όλοι έχουμε κριτήρια για την ομορφιά, αλλά δεν είναι αρκετό να είναι μια γυναίκα μόνο όμορφη. Δεν έχω κάποιο πρότυπο σε ό,τι αφορά τη γυναικεία ομορφιά."

Για την ποιότητα του Ελληνικού πρωταθλήματος:

Δεν ήταν πολύ καλό την περσινή χρονιά αλλά πριν δύο χρόνια θυμάμαι πως τρεις ελληνικές ομάδες (ο Ηρακλής, ο Παναθηναϊκός και η Πάτρα) έπαιξαν στα φάιναλ φορ της Ευρώπης, αυτό σημαίνει πως το επίπεδο ήταν πολύ υψηλό.

Ποιους αθλητές θαυμάζει:

Δύσκολο ερώτηση, γενικά θαυμάζω τους αθλητές που μπορούν να αντιμετωπίσουν τις δύσκολες καταστάσεις που τους παρουσιάζονται.

Για το ποια χώρα θα ήθελε να επισκεφτεί στο μέλλον:

Η Ελλάδα είναι από τις αγαπημένες μου χώρες και ήθελα να μπορέσω να επισκεφτώ τα νησιά κάποια στιγμή, τη Μύκονο, τη Σαντορίνη και κάποια άλλα μέρη, νιώθω καλά στην Ελλάδα σα να είναι σπίτι μου.

για το Greekvolley, Μαίρη Σαμιώτου